Η συγκεκριμένη Performance είναι εμπνευσμένη από το έκθεμα “Facebook”, που εδράζει στην 8η Biennale Θεσσαλονίκης στο Λιμάνι. Η ιδέα της δράσης μας βασίστηκε στη λογική της Fluxus μουσικής με πηγή έμπνευσης το Theater Piece του J.Cage. Αρχική μας σκέψη ήταν να δομήσουμε τη δράση μας βάση της μυθολογίας που ακολουθείται στην παρτιτούρα του Theater Piece. Επιθυμητή ήταν η εκμετάλλευση αριθμών, καθώς πρόκειται συνάμα για την γλώσσα που αναγνωρίζει ο Η/Υ. Έτσι και αριθμήσαμε τις προτάσεις μας, δίνοντας μία αίσθηση γλώσσας υπολογιστή. Στη συνέχεια, με εφόρμηση τη φαινομενική ελευθερία του λόγου που δίνει το facebook, ο χρήστης έχει την επιλογή τηςερώτησης/απάντησης αλλά μέσω περιορισμένων επιλογών (κονσερβοποίηση ερωτο-απαντήσεων).

Η βασική δομή του έργου αποτελείται από δύο μέρη: α) Ενεργός χρήστης, όπου υπάρχει μία συζήτηση, β) Ανενεργός χρήστης, προσωπική χρήση, όχι απαραίτητος ενεργός διάλογος. Στη πρώτη φάση, ξεκινάει μία τυπική συζήτηση, όπου οι χρήστες καλούνται να επιλέξουν προτάσεις μέσα από τη παρτιτούρα με όποια σειρά επιθυμούν οι ίδιοι. Η φύση της συζήτησης είναι δίσημη, αφενός έχεις την ελευθερία ως ενεργός χρήστης να επιλέξεις την ερώτηση/απάντηση που θες να δώσεις, αφετέρου οι επιλογές σου είναι περιορισμένες ενώ δεν πραγματοποιείται ουσιαστική συζήτηση. Η τομή - μετάβαση στην επόμενη φάση γίνεται όταν ένας χρήστης αποφασίσει ότι θέλει να αποσυνδεθεί. Αυτό πραγματοποιείται αποσυνδέοντας το καλώδιο με το οποίο έχει συνδεθεί με τους άλλους χρήστες. Στη δεύτερη φάση κάθε χρήστης καλείται να αυτοσχεδιάσει. Πρόκειται για προσωπική χρήστη του λογαριασμού του καθενός. Στα πλαίσια της διαδραστικότητας της δράσης, δίνεται η ευκαιρία στο κοινό του μουσείου να συμμετέχουν ως χρήστες του facebook. Θα υπάρχει άλλο ένα διαθέσιμο πληκτρολόγιο για το κοινό προς χρήση, με μία παρτιτούρα. Στη πρώτη φάση, συνδέονται μέσω ενός καλωδίου μαζί μας σχηματίζοντας μία ομαδική συνομιλία και ακολουθούν τις οδηγίες που τους δίνονται. Στη συνέχεια παίζουν την παρτιτούρα μαζί μας. Στη δεύτερη φάση, συνεχίζουν όντας ανενεργοί πλέον, να κάνουν μία προσωπική χρήση του λογαριασμού τους. Όταν οι
ίδιοι αποφασίσουν να κλείσουν το facebook, απομακρύνουν τα καλώδια και τα πληκτρολόγια από πάνω τους και φεύγουν από την αίθουσα. Η συμμετοχή κοινού είναι προαιρετική.

Συνοψίζοντας, η παρτιτούρα στηρίζεται σε μία απλή συνομιλία - επικοινωνία αλλά εν τέλη δεν έχει κάποια κατάληξη. Δεν υπάρχει αληθινή επικοινωνία, ο καθένας λέει αυτό που επιλέγει να πει. Πρόκειται για μία στιχομυθία βασισμένη σε μονολόγους.